Definicja

FENG SHUI dosłownie wiatr i woda - starożytna praktyka planowania przestrzeni w celu osiągnięcia zgodności człowieka ze środowiskiem naturalnym.

Pojęcie Feng Shui narodziło się w początkowym okresie panowania Dynastii Qin (221-207 p.n.e.) a pierwszą osobą, która zdefiniowała pojęcie Feng Shui był Guo Po z okresu panowania Dynastii Jin (265-420 p.n.e.) w ,,Księdze Pochówków”. Sztuka ta trwa do dnia dzisiejszego. Jej wpływ był odczuwalny przez ponad 2000 lat i jest wciąż praktykowany. Ta starożytna wiedza gromadzona przez wiele pokoleń dalekowschodnich uczonych zrodziła się z szacunku Chińczyków wobec człowieka i natury. Nauka ta opiera się, że wszystko we wszechświecie ma swoje dopełnienie gwarantujące równowagę i tylko życie w harmonii z otoczeniem pozwala osiągnąć równowagę zarówno w nas jak i w środowisku nas otaczającym.

Mistrzowie Feng Shui od wieków specjalizują się w analizowaniu energii materii wykorzystując wiele nauk. Nauka ta obejmuje zarówno astronomię i geografię, a także wykorzystuje metafizyczne pojęcia Taiji, Bagua, Pięć Elementów i astrologię dodatkowo używając kompasu, która bada zależność jaka występuje pomiędzy człowiekiem - jego otoczeniem w jakim żyje i pracuje - i czasem.